In april 2021 heeft de Europese Unie de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) aangenomen, die grote bedrijven verplicht vanaf 2024 te rapporteren over hun impact op mens en milieu. Finance en Legal hebben een gedeelde verantwoordelijkheid om hun onderneming klaar te stomen aan de richtlijn te voldoen, zelfs al kwalificeert hun onderneming niet als ‘groot’. Hierover gingen wij in gesprek met diverse General Counsel tijdens het General Counsel NL Jaarcongres op 24 maart 2022.
In het bedrijfsleven is risicoanalyse lang vooral een zaak van Finance geweest. Maar tijden – en bedrijven – veranderen. Mens en milieu spelen een steeds grotere rol in de risico’s én kansen van zakendoen. Om investeerders en andere stakeholders een helder en betrouwbaar beeld te geven van wat die risico’s en kansen zijn, verplicht de CSRD bedrijven met 250 medewerkers, 40 miljoen omzet en/of 20 miljoen op de balans (of meer, waarbij aan 2 van de 3 criteria moet worden voldaan) vanaf 2024 om over hun duurzaamheidsimpact te rapporteren: over de impact die zij zelf hebben én over de impact die externe omstandigheden (kunnen) hebben op de bedrijfsvoering.
Materiële duurzaamheid
De CSRD richt zich daarbij op materiële duurzaamheid, een onderwerp dat raakt aan elk aspect van een onderneming. Van de diensten die je levert tot de klanten die je aanneemt, van de schoonmaakproducten tot de bedrijfskleding, van de mobiliteit tot de werkomstandigheden in de hele keten. Langetermijndoelen met betrekking tot materiële duurzaamheid moeten in kaart worden gebracht, vooruitlopend op wat je als bedrijf wilt bereiken en hoe, maar ook terugkijkend op wat er al bereikt is.
Een en ander betekent dat het onderwerp niet langer een zaak is van Finance alleen. Materiële duurzaamheid raakt aan allerlei aspecten van ons vak, dus ook als GC’s moeten we onze verantwoordelijkheid nemen om te voldoen aan de eisen die de CSRD stelt. Omdat het gaat om accountancyrichtlijnen is Finance nog steeds in de lead. Maar zonder de bijdrage van de juridische afdeling kun je als onderneming niet aan de richtlijn voldoen.
Kansen in de keten
Bovendien zal de CSRD doorwerken in de rest van de keten. Grote ondernemingen zullen hun toeleveranciers vragen hoe het met hún impact zit. Is er een certificering ten aanzien van duurzaamheid, zijn er rapportages die bewijzen dat je doet wat je zegt? In het uiterste geval zullen ze kiezen voor nieuwe partnerschappen als bestaande samenwerkingen hun ambities of verplichtingen op dit vlak in de weg staan.
Lukt het om alle aspecten van materiële duurzaamheid goed in kaart te brengen, dan biedt de CSRD volop kansen. Inzicht in wat goed en wat minder gaat, laat precies zien waar op het gebied van duurzaamheid de grootste impact en de grootste winst zit. Daarvan kunnen ook andere afdelingen profiteren. HR bijvoorbeeld, want steeds meer sollicitanten willen weten welke impact ze in hun werk kunnen maken. Of Acquisitie, omdat een goed beeld van waar je naartoe wilt, ook iets zegt over de klanten voor wie je wilt werken. Zie de CSRD daarom niet alleen als een verplichting, maar ook als een kans om op het gebied van duurzaamheid, in de meest brede zin van het woord, de volgende stap te zetten.
De belangrijkste conclusies uit de drie geanimeerde GCN Roundtables waren:
- Als Legal zeker betrokken blijven bij CSRD en implementatie, maar niet in de lead
- Implementatie CSRD moet gedragen worden door Finance, rol Legal is het interpreteren van CSRD
- Accountant moet rol hierin pakken
- Audits in inkoopvoorwaarden verwerken, denk aan Great Place to Work en Ecovadis
- Bonussen afstemmen op sustainability-doelstellingen?
